خب اولش میخواستم کلا چیزی نگم از این سه ماهه.ولی دیدم فقط دوستامو ناراحت کردم پس مینویسم.
از مرخصی که برگشتم اونجا تمرینات رژه هم شروع شده بود.صبح ظهر شب :))
هربار هم فرمانده پادگان ازینکه رژمون خوب نیست گلایه میکرد(همین الانشم گلایه میکنه )
ولی رسید روز موعود رژه و ما با تیرباری بر دوش خوب انجامش دادیم هم تشویق شدیم و هم کلی تو شهر خوش گذشت.
البته خبر اهواز اون روزو برامون تلخ کرد و کما زدیم :(
روزها با نگهبانی و کلاس و تومخی میگذشت و کلی وسیله برای رزمایش خریدیم.خیلیا میگفتن لغو میشه ولی برای من فرقی نداشت.
بالاخره روز موعود رسید و رفتیم رزمایش (اکثر خاطراتم تو این بخشه ) . ی منطقه کوهستانی بود که تو دره زمین های کشاورزی بود.
بعد از تخلیه وسایل و چادر زدن و . که دو روز وقتمون گرفت تازه فهمیدیم آب نداریم.تانکری که همراه آوردیم هم سوراخ :))
البته این که تانکر دیگه امون رو که سوراخ نبود ی گرروهان دیگه یده بود بماند :دی
درباره این سایت